Jahija i Omer Omerović
Bosanski Muslimani iz Klise, otac i sin. Dana 1. 6. 1992. godine, pripadnici srpske TO su ih razdvojili sa ostalim muškarcima u Bijelom Potoku i
Menu
Nakon preuzimanja vlasti u opštini Zvornik početkom aprila 1992. godine, srpske snage su počele sa hapšenjem bosanskih Muslimana. Neke su hapsili u kućama, a neke dok su pokušavali da pređu na teritoriju pod kontrolom Armije BiH. U većini slučajeva, uhapšeni su odvođeni u SUP Zvornik i u prostorije fabrike „Standard“, gde su u ispitivani, a zatim prebacivani u druge zatočeničke objekte u Zvorniku i okolnim selima, poput poljoprivrednog dobra „Ekonomija“, fabrike „Novi Izvor“, poznatije kao „Ciglana“, Doma kulture u Čelopeku, Doma kulture u Drinjači, fabrike „Standard“, fabrike „Alhos“, Suda za prekršaje i upravne zgrade „Novog izvora“ i Tehničke škole u Karakaju.
Pred MKTJ su za zločine u zatočeničkim objektima u Zvorniku, pored drugih dela, osuđeni su Radovan Karadžić, predsednik proširenog Predsjedništva RS, na doživotni zatvor; i Stojan Župljanin, načelnik regionalnog Centra bezbednosti u Banjaluci, i Mićo Stanišić, ministar u Ministarstvu unutrašnjih poslova RS, na po 22 godine zatvora.
Posle priznavanje krivice, za ove zločine, pored drugih dela, osuđena je Biljana Plavšić, članica Predsjedništva i proširenog Predsjedništva Srpske Republike BiH, na 11 godina zatvora.
Pred Višim sudom u Beogradu, za zločine u zatočeničkim objektima u Zvorniku, u predmetu „Zvornik I“, osuđeni su pripadnici grupe „Pivarski“ u okviru TO Zvornik: Dragan Toro Slavković i Ivan Zoks Korać, na 12 i devet godina; i pripadnik jedinice „Igor Marković“, kasnije „Žute ose“, i Siniša Lopov Filipović, na tri godine zatvora.
Pred istim sudom, u predmetu „Zvornik II“, osuđeni su Branko Popović, komandant TO, član Ratnog štaba i komandant Jedinstvene vojnoteritorijalne komande opštine Zvornika; na petnaest godina; i Branko Grujić, predsednik Privremene vlade opštine Zvornik, komandant Kriznog štaba i člana Ratnog štaba i Ratnog sekretarijata opštine Zvornik, na šest godina zatvora.
U predmetu „Zvornik III“, osuđeni su pripadnici grupe „Pivarski“: Darko Pufta Janković, na 20 godina; i Goran Savo Savić, na tri godine zatvora.
Pred Okružnim sudom u Šapcu, za zločine u Domu kulture u Čelopeku, osuđen je Dušan Repić Vučković, pripadnik „Žutih osa“, na osam godina. U istom predmetu, njegov brat, Vojin Žućo Vučković, komandant „Žutih osa“, osuđen je samo zbog nedozvoljenog držanja oružja.
Pred sudom BiH, za zločine u zatvoru u Sudu za prekršaje, osuđeni su Sreten Lazarević, zamenik upravnika u zatvoru u Sudu za prekršaje, na sedam godina; i stažari, Dragan Stanojević i Slobodan Ostojić, na pet godina i tri i po godine zatvora.
Bosanski Muslimani iz Klise, otac i sin. Dana 1. 6. 1992. godine, pripadnici srpske TO su ih razdvojili sa ostalim muškarcima u Bijelom Potoku i
Bosanski Musliman iz Đulića, vozač u „Drinatransu“, kolega Dragana Mašanovića. Dana 1. 6. 1992. godine, pripadnici srpske TO su ga razdvojili sa braćom Redžipom i
Dana 31. 5. 1992. godine, predstavnici vlasti postigli su dogovor o dobrovoljnom iseljenju meštana sela Klisa, Đulići, Grbavci, Kučić Kula, Grebe, Šetići, Čelišmani, Radave, Sjenokosa
Nakon preuzimanja vlasti u opštini Zvornik početkom aprila 1992. godine, srpske snage su počele sa privođenjem i hapšenjem bosanskih Muslimana. Oni su zatvarani u oko
Bosanski Muslimani iz Šestića. Dana 1. 6. 1992. godine, pripadnici srpske TO su ih razdvojili sa ostalim muškarcima u Bijelom Potoku i potom zatvorili u
Ekonomista, pripadnik Interventnog voda Stanice Javne bezbjednosti Ugljevik. Svedočio je u predmetu Maksimović Goran i drugi pred sudom BiH 6. 6. 2016. godine. Svedoči da
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava