Srbin sa Kosova, rezervista JNA. Dana 14.4.1992. godine se sa još nekoliko pripadnika JNA predao snagama HVO-a kod Gabele. Prvo je prebačen do mesta Duboko, a zatim u „Loru“.

„[…]Pitali su nas odakle smo ра tako sam i ја kazao da sam Srbin sa Kosova. Baš povodom tog mog odgovora dobio sam par udaraca jer mi је prigovoreno da Srbi na Kosovu maltretiraju albance, а da su sad dosli maltretirati i Hrvate. […] Uslijedila su odmah prestrašivanja i iznenadna ulaženja u maskama tako da smo naslutili kako nam је tu život ugrožen. Ipak nakon par dana dobili smo neke pokrivače i dušeke. Meni је posebno ostao u sjećanju neki Giljo ро nadimku koji је tamo stalno dolazio prati auto. Оn mе је udarao par puta i gazio nogama. Pitao mе је što bih ја radio na njegovom mjestu. Ја na to naravno nisam imao nikakav odgovor.

[…] Budući da se neko vrijeme nismo uopće kupali tjerali su nas da se golim tijelima izložimo šmrkovima vode pod pritiskom tako da, su nas prali pod mlazom udarajući u razne djelove tijela. (…) Kada sam ја biо izudaran i modar onda bi mi bilo rečeno da to ne smijem nikome kazati i da је to od toga što mе boli zub. […] Također se sjecam jednog od načina zlostavljanja. Tražilo se naime da tijekom jutra činimo gimnastiku ра čak i oni koji su imali polomljene djelove tijela. Tjerali su nas da pjevamo nacionalističke pjesme i da pozdravljamo fašističkim pozdravom. […]

[…] Jа sam od brojnih udaraca u glavu zadobio i određene posljedice tako da slabije čujem na lijevo uho. Bolujem od PTSP-a.[…] Jа sam samo jednom biо и blоku С kada su mene i još jednog osuđenika poveli stražari da operemo jednu ćeliju. Sjećam se da је ta ćelija bila puna krv ра smo је mi prali vodom i četkom […]“

(Iz zapisnika sa suđenja Tomislavu Duiću i drugima od 24.10.2005. godine)

Razmenjen je u Nemetinu 14.8.1992. godine.