Seksualno nasilje u ratovima na prostoru bivše Jugoslavije, nad ženama i muškarcima, vršeno je na organizovan i sistematičan način, po naređenju ili uz odobrenje nadređenih. Dokazano je postojanje logora za silovanje, gde su žene držane u zatočeništvu, silovane i seksualno zlostavljane. Žene i muškarci bili su javno silovani i seksualno zlostavljani naočigled vlastitih porodica, suseda ili drugih zatočenika i zatočenica, s namerom da se i žrtva i cela zajednica ponize, osramote i prestraše.
Izuzetno glasni protesti protiv silovanja i seksualnog nasilja u bivšoj Jugoslaviji bili su usko povezani s percepcijom da se seksualno nasilje strateški koristi kao oružje u ratu i da ima karakter masovnosti. Međunarodna zajednica je po prvi put jasnije videla kako se seksualno nasilje u sukobu može koristiti kao deo politike etničkog čišćenja ili genocida.
Žrtve seksualnog nasilja koje su istupile da daju svoje iskaze i svedoče pred MKTJ i drugim sudovima pokazale su veliku hrabrost i želju da doprinesu uspostavljanju veće odgovornosti za krivična dela seksualnog nasilja u ratu.
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava