Svedočio je u predmetu Adamović Radivoje pred Vrhovnim sudom Republike Srpske.
Bosanski Musliman iz Petrovca. Srpski policajci su ga uhapsili u maju 1992. godine kada je otišao u SJB Petrovac da poseti svoje uhapšene kolege. Tada su ga prisutni policajci optužili da poseduje pušku koju ne želi da preda, i potom ga zatvorili u ćeliju. Nakon otprilike mesec dana, prebačen je u „Kozilu“.
„
***
[…] spavali su na betonu, dobijali jedno ćebe ili karton za prenoćište, imali ograničeno kretanje, dobijali nedovoljno hrane i živjeli u lošim higijenskim uslovima jer su nuždu vršili u jednu limenu kantu koja se nalazila u prostoriji u kojoj su boravili. Dana 1. ili 2. avgusta 1992. godine u večernjim časovima u jednu brvnaru koja se nalazila u neposrednoj blizini njihove barake bili su odvedeni K. H. i M. E.. Tom prilikom bili su pretučeni jer je čuo njihove krike i jauke. Nakon toga jedan od stražara odveo je i njega u navedenu prostoriju koju su koristili za premlaćivanje i u kojoj je tada zatekao M.Z., izvjesnog M., Adamovića, Ivanića i Ć. koji su bili u vojnim uniformama, naoružani i nosili pendreke. Tada su mu dali spisak srpskih žena koje su navodno silovane i optuživali su ga da je on navedene žene silovao. Naredili su mu da se skine do pojasa i da se previje preko jednog stola koji se nalazio u navedenoj prostoriji, nakon čega su ga po svim dijelovima njegovog tijela tukli pendrecima. U jednom trenutku navedeni M. ga je udario čizmom i polomio mu nos, kojom prilikom je zadobio jako krvarenje i jako puno krvi je bilo po navedenom stolu. Tada su ga tjerali da liže vlastitu krv sa stola, a što je on odbio. Zbog toga su ga ponovo nastavili tući i ubacili su ga u sanduk za drva gdje su svi redom skakli po njemu i udarali ga čizmama. Tada su u navedenu prostoriju uveli M. E. i K. H. koga su ispitivali vezano za neke naloge i ture jer je on radio u “Autotransportu”. Potom svu trojicu su nastavili tući pendrecima i tjerali su ih da pjevaju četničke pjesme. Na kraju su im naredili da “četveronoške” izađu iz navedene prostorije, pri čemu su ih neprestano tukli i kojom prilikom je on pao u nesvjest. Tada su ga ubacili u neki WC, gdje mu je neki stražar izmasirao lice i donio čašu vode kako bi se osvježio.
***
“
(Iz prvostepene presude Radivoju Adamoviću, strana 6)
Oslobođen je iste godine i napustio je opštinu.
