Trnovo, mesto južno od Sarajeva, pripadalo je zoni odgovornosti Sarajevsko-romanijskog korpusa VRS.
Jedinica poznata kao „Škorpioni“ bila je 1995. godine stacionirana u Ðeletovcima, u tadašnjoj Republici Srpskoj Krajini, a njen komandant bio je Slobodan Medić zvani Boca. Jedinica je imala oko 250 pripadnika, podeljenih u dve čete, a delovala je pod rukovodstvom MUP-a Srbije. Prvobitno je formirana radi čuvanja bušotina „Naftne industrije Republike Srpske Krajine“ u selu Đeletovci, a vojno je delovala u sastavu Vojske Republike Srpske Krajine.
U julu 1995. godine, posle pada Srebrenice, „Škorpioni“ su doveli šestoricu bosanskih Muslimana iz Srebrenice na izolovanu lokaciju u blizini dve napuštene zgrade u Godinjskim Barama, blizu Trnova.
Neposredno pred odlazak na zadatak, otac Gavrilo, strarešina manastira Privina Glava, blagosiljao je članove jedinice rečima: „Braćo, Turci se povampiriše. Hoće srpske svetinje. Daj vernoj vojsci tvojoj da bude na savlađivanje neprijateljskog naroda”.
Dana 11.7.1995. godine, krenuli su u koloni muškaraca iz Sebrenice prema Tuzli, na teritoriju pod kontrolom Armije BiH. Uhvaćeni su nekoliko dana kasnije, i neutvrđenog datuma odvedeni do spaljenje vikendice Hasana Zvezdića u blizini Trnova, gde su streljani. Njihovi posmrtni ostaci ekshumirani su na lokalitetu Godinjske bare u aprilu 1999. godine, dok su neki delovi tela Alispahića i Fejzića pronađeni na drugim mestima. Identifikovani su DNK analizom. Alispahić, Salkić i Delić sahranjeni su 11.3.2003. godine, a Fejzić 20.9. iste godine, u Potočarima. Salihović i Salkić sahranjeni su 11.7.2007. godine na istom mestu.
„
***
Ti ljudi su bili Safet Fejzić, Azmir Alispahić, Smajil Ibrahimović, Sidik Salkić, Juso Delić i Dino Salihović. Osman Salkić i njegov rođak Azmir Alispahić bili su u koloni ljudi koja je poslije pada Srebrenice pokušavala da prodre na teritoriju pod kontrolom ABiH. Kolona je 12. jula 1995. godine upala u zasjedu izmenu Buljima i Kamenice, a Salkić nije više nikada vidio Alispahića, premda mu je rečeno da je on preživio tu zasjedu. Salkić je uspio da identifikuje Alispahića na fotografijama koje su mu pokazane. On nije bio u stanju da identifikuje Alispahićeve posmrtne ostatke u mrtvačnici u Visokom, ali mu je rečeno da je utvrđena podudarnost DNK. […]
Prema Spisku preminulih koji je 2009. godine sastavio MKNL, posmrtni ostaci Azmira Alispahića pronađeni su na dvije lokacije: u Han- Pijesku i Godinjskim Barama. […]
Svjedok PW-125 identifikovao je Safeta Fejzića na stop-fotografiji sa video-snimka koji su snimili “Škorpioni” blizu Trnova u julu 1995.[…]
Ime Safeta Fejzića s podacima koji odgovaraju onima koje je naveo svjedok godine Svjedok PW-125 pojavljuju se na Spisku preminulih osoba koji je 2009. godine sastavio MKNL, što ukazuje na to da su njegovi posmrtni ostaci pronađeni i u Han-Pijesku i u Godinjskim Barama. […]Posmrtni ostaci trojice drugih muškaraca – Sidika Salkića, Juse Delića, Dine Salihovića – takođe su pronađeni u Godinjskim Barama.
***
“
(Popović i drugi, tom 1, str. 239, fusnota 2166)
Dvojicu muškaraca su prisilili da legnu okrenuti licem prema zemlji, a ostalu četvoricu su postrojili jednog ispred drugog.
Pripadnici „Škorpiona“ ubili su četvoricu muškaraca, jednog po jednog, iz automatskih pušaka. Dvojicu, koji su ležali na zemlji, primorali su da odnesu tela ubijenih do jedne od napuštenih zgrada.
Nakon toga su ih ubili iz automatskih pušaka.
Pripadnik „Škorpiona“ Slobodan Stojković, snimio je ova ubistva.
Posmrtni ostaci šestorice bosanskih Muslimana pronađeni su u aprilu 1999. godine, u napuštenim zgradama u Godinjskim Barama i oko njih.
Tokom 12. i 13.7.1995. godine, bosanski Muslimani koji su odvojeni u Potočarima i veliki broj onih iz kolone koja je krenula ka Tuzli koji su
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava