Bosanski Muslimani iz Teslića.
Zukanović je bio kriminalistički inspektor, a Martinović stolar.
Uhapšeni su u junu 1992. godine i odvedeni u SJB Teslić, a zatim prebačeni u Skladište TO. Tokom zatočeništva su ih više puta tukli pripadnici „Crvenih beretki“ i policije, od čega su imali vidljive modrice i povrede po telu.
Svi su oslobođeni do avgusta 1992. godine.
Mehmed Ico Kopić
Izjava data Tužilaštvu MKTJ 11. i 14.7.2000. godine.
Bosanski Musliman iz Barića, policajac. Uhapšen je sa komšijom Antom Tabakom 3.6.1992. godine. Zajedno su odvedeni u SJB Teslić.
„
***
Po mojoj procjeni, prve noći je uhapšeno 20 do 30 ljudi.
***
Svaki put kad bi se otvorila vrata te ćelije morali smo ustati, okrenuti se prema zidu i podići ruke sa ispružena tri prsta u znak pozdrava.
***
Prvog dana mog zatočeništva, u kasno poslje podne, u ćeliju su došla tri ili četiri policajca. […] Naredili su jednom po jednom zatvoreniku da izađe napolje, a među njima su bila braća Resulović, Mujo Zukanović i Sabahudin Mehmedović. Svi su se vratili s vidnim znacima fizičkog zlostavljanja.
Kao što sam ranije naveo, i mene su izvodili napolje. Prije nego što bi me izveli, udarili bi me pendrecima po leđima i natjerali bi me da kažem svoje ime. Ako ja nisam bio čovjek kojeg tražili, tjerali bi ostale zatvorenika da kažu svoje ime sve dok ne bi pronašli onog kojeg su htjeli. Sve zatvorenike bi udarali palicom po leđima.
Onda sam jednom prilikom, kada sam bio izveden u dvorište zgrade MUP-a, među policajcima koji su se tamo nalazili prepoznao Svetu Miškića. Miškića sam poznavao od ranije jer sam mu bio pretpostavljeni u službi. Tu su mi naredili da stavim glavu u rašlje jedne vrbe, pa su me onda udarali čizmama po leđima. Nakog tog fizičkog zlostavljanja su me vratili u ćeliju. Rebra su mi bila potpuno crna od tog premlaćivanja. Mora da su me tukli barem pet ili deset minuta, ali sam ostao pri svijesti.
***
Drugog dana su me pozvali napolje i odveli u hodnik u podrumu SUP-a. Tri čovjeka, koje nisam vidio jer sam morao držati sagnutu glavu, tukla su me nekoliko minuta. Tukli su me čizmama i pendrecima, i udarali me šakama. Udarali su me mnogo puta, tako da sam na trenutak izgubio svijest. Kada sam došao k sebi, ponovo sam se nalazio u prostoriji. Istukli su me po leđima, rebrima, stomaku i potiljku. Nije mi ukazana nikakva medicinska pomoć.
Drugog ili trećeg dana u zatočeništvu, kroz prozor prostorije u kojoj smo bili zatvoreni vidio sam da su se pripadnici srpske paravojne formacije, poznate pod imenom “crvene beretke“, u džipovima dovezli do SJB-a Teslić. Oni su također saslušavali neke od ljudi koji su bili sa mnom u zatočeništvu, i tokom tih saslušanja s njima su postupali na izrazito brutalan način. Ovo su imena ljudi koje su premlatile “crvene beretke“: […] braća Resulović, Miro Ibrulj, Zlatan Ibrulj, Jozo Martinović […] Srpski policajci bi prozivali ljude po imenima i onda bi ih premlaćivali. Njihovo jaukanje je dopiralo do prostorije u kojoj smo bili zatočeni. […] Mi smo bili prestrašeni da nismo niti progovorali u našoj prostoriji. Kada su se ljudi koji su bili prozvani vratili, nisu mogli govoriti.
***
“
Prebačen je u Skladište TO, odakle je oslobođen 10 ili 12 dana kasnije. Dana 22.9.1995. godine je otišao u Mađarsku.
