Ahmed Hido
Izjava data Tužilaštvu MKTJ 28/29. 2. i 1/3. 3. 1996. godine. Bosanski Musliman iz sela Svrake, radnik u fabrici automobila. Po padu sela Svrake 3.
Dana 22. 2. 1992. godine ili približno tog datuma, u Rajlovcu je osnovana srpska opština koju su činila sela s mešovitim stanovništvom, uključujući većinski muslimansko selo Ahatoviće.
U maju, na razgovorima između predstavnika lokalnog ogranka Stranke demokratske akcije (SDA) i Srpske demokratske stranke (SDS) u tom selu, Srbi su zapretili da će napasti Muslimane ukoliko ne odu iz sela. Muslimani su to odbili i osnovali su lokalni Krizni štab, postavili barikade, organizovali naoružanu seosku stražu. Srbi su u aprilu takođe postavili barikade na svim putevima iz Rajlovca i Bojnika za Sarajevo.
Početkom maja, u Ahatoviće su došli pripadnici srpskih paravojnih snaga, arkanovci i „Beli orlovi“. Dana 24. ili 25. 5. 1992. godine, žene, deca i stari su pokušali da pobegnu u obližnju opštinu Visoko, ali u tome su ih sprečili srpski vojnici koji su pucali na njih.
Dana 27. 5. 1992. godine ili približno tog datuma, srpski tenkovi i oklopna vozila zauzeli su položaje na brdima oko Ahatovića. Srbi su preko megafona pozivali Muslimane na predaju. Ahatovići su granatirani, a lokalni Srbi i pripadnici „Belih orlova“ su oklopnim transporterima i tenkovima ušli u selo, nakon čega su se seljani Muslimani predali. U napadu je poginulo više seljana Muslimana, uključujući i sestru i sestričinu Ramiza Mujkića.
Oko 15 ranjenih i zarobljenih Muslimana pogubljeno je po hapšenju. Gotovo svih 130 kuća u Ahatovićima oštećeno je ili uništeno.
Dana 2. 6. 1992. godine, svedok KDZ-041, Elvir Jahić i drugi Muslimani iz sela odvedeni su u kasarnu u Rajlovcu. U kasarni, zatočenici nisu dobijali hranu ni dovoljno vode. Pripadnici specijalne jedinice pod komandom Nikole Stanišića premlaćivali su zatočenike i puštali pse na njih. Najmanje dvojica su preminula od posledica batinanja. Dana 14. 6. 1992. godine, KDZ-041, Elvir Jahić i još oko 50 zatočenika autobusom su odvezeni u Sokolinu, u blizini Srednjeg, u opštini Ilijaš. Stražari i vozač su se tamo iskrcali iz autobusa i počeli da na autobus bacaju bombe i pucaju iz automatskog oružja. Tom prilikom je ubijeno 48 zatočenika. Njihova tela je istog dana sahranila jedinica TO bosanskih Muslimana koja se nalazila u selu Vukašević. Njihovi posmrtni ostaci su ekshumirani, identifikovani, i sahranjeni 7. 7. 1996. godine na mezarju kod Ahatovića.
Prema izveštaju Međunarodnog komiteta Crvenog krsta (MKCK) od 1. 10. 1993. godine, u Srpskoj opštini Rajlovac nije bilo bosanskih Muslimana.
Ubijenim bosanskim Muslimanima u Sokolini podignuto je spomen-obeležje. Autobus u kojem su ubijeni repariran je i natkriven i nalazi se na mestu zločina.
Za ove zločine su pred MKTJ, pored drugih dela, osuđeni Radovan Karadžić, predsednik proširenog Predsjedništva RS, na doživotnu kaznu zatvora, i, posle priznavanja krivice, Biljana Plavšić, članica Predsjedništva i proširenog Predsjedništva Srpske Republike BiH, na 11 godina zatvora.
Izjava data Tužilaštvu MKTJ 28/29. 2. i 1/3. 3. 1996. godine. Bosanski Musliman iz sela Svrake, radnik u fabrici automobila. Po padu sela Svrake 3.
Uhapšeni su neutvrđenog datuma tokom proleća ili leta 1992. godine i odvedeni u „Planjinu kuću“. Dana 12. 12. 1992. godine izvedeni su iz logora i
Izjava data Tužilaštvu MKTJ 21. 6. 1997. godine. Bosanski Musliman iz Gornje Bioče, radnik obezbeđenja. Napad na njegovo selo počeo je 29. 5. 1992. godine.
Izjava data Tužilaštvu MKTJ 24. 2. 2011. godine. Bosanski Musliman iz sela Svrake, sekretar mesne zajednice. Svedoči da su paravojne formacije SDS-a napale Svrake 2.
Svedočio je u predmetu Branko Vlačo pred Sudom BiH 20. 11. 2013. godine. Bosanski Musliman iz sela Svrake. Dana 13. 5. 1992. godine zatvoren je
Svedočio je u predmetu Branko Vlačo pred Sudom BiH 13. 2. 2013. godine. Bosanski Musliman iz Vogošće. Uhapšen je 14. 6. 1992. godine i odveden
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava