KPD Sremska Mitrovica
KPD Sremska Mitrovica služio je kao zatočenički objekat za hrvatske ratne zarobljenike i civile iz Vukovara i okoline. Zatočenici su u Sremsku Mitrovicu, na 70
Od 25.8. do 18.11.1991. godine, Vukovar je bio pod opsadom JNA, srpske Teritorijalne odbrane (TO), i srpskih paravojnih i dobrovoljačkih jedinica. Tokom opsade i neposredno posle pada Vukovara, ove jedinice su zarobile veliki broj pripadnika hrvatskog MUP-a, pripadnika Zbora narodne garde (ZNG), civila, ali i žena, dece i starijih osoba.
Zatočenici su posle pada Vukovara prevoženi autobusima u zatočeničke objekte na teritoriji Republike Srbije, koje je formiarala JNA: „Begejci“, „Stajićevo“, Kazneno-popravni dom (KPD) Sremska Mitrovica, Vojna kasarna „Deligrad“ u Aleksincu, Kazneno-popravni dom (KPD) Niš, Vojno-istražni zatvor u Beogradu i Vojni aerodrom u Batajnici. Svi zatočenički objekti su bili u zoni odgovornosti 1. vojne oblasti (VO) JNA, osim KPD Niš, koji je bio u zoni odgovornosti 3. VO JNA. U navedenim objektima, u periodu od 18.11.1991. godine do 14.8.1992. godine, bilo je zatočeno oko 7000 ljudi.
Pripadnici Vojne policije JNA, TO i milicije Srpske autonomne oblasti Slavonija, Baranja i Zapadni Srem (SAO SBZS) su prebijali, mučili i vređali zatočenike. Batinama su ih primoravali da daju samooptužujuće izjave o učešću u ratnim zločinima. Od posledica premlaćivanja i nepružanja medicinske pomoći preminulo najmanje 14 osoba.
Organi bezbednosti su Vojnom tužilaštvu u Beogradu podneli krivične prijave protiv 186 lica za ratne zločine i oružanu pobunu. Optuženo je 82 lica, a Vojni sud je osudio 25 pripadnika ZNG i MUP-a RH. Izrečene kazne nikada nisu izvršene jer su zatočenici razmenjeni. Poslednja grupa zatočenika je razmenjena posredstvom Međunarodnog komiteta Crvenog Krsta (MKCK) u Nemetinu kod Osijeka, 14.8. 1992. godine, po principu „svi za sve“.
Zatočenički objekti „Begejci“ i „Stajićevo“ su rasformirani krajem decembra 1991. godine, a zatočenici su premešteni u KPD Sremska Mitrovica i KPD Niš. Tri meseca kasnije, 26.2.1992. godine rasformiran je i zatočenički objekt u okviru KPD Niš. Ostali zatočenički objekti su funkcionisali do 14.8.1992. godine, kada je po principu „svi za sve“ razmenjeno 714 hrvatskih za 240 srpskih zatočenika.
Tužilaštvo MKTJ je teretilo Slobodana Miloševića u svojstvu predsednika Republike Srbije za protivpravno zatočenje ili zatvaranje pod nehumanim uslovima hrvatskog i drugog nesrpskog stanovništva sa područja SAO SBZS-a, SAO Zapadne Slavonije, SAO Krajine i Dubrovačke republike i formiranje mesta zatočenja za Hrvate i zatvaranje ratnih zarobljenika i civila na ovim mestima. U odvojenom postupku, MKTJ je teretio i Gorana Hadžića da je u svojstvu predsednika Vlade Srpske autonomne oblasti Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema protivpravno zatočio i držao u nehumanim uslovima Hrvate i druge nesrbe, uključujući i civile i lica koja nisu aktivno učestvovala u neprijateljstvima, u nekoliko mesta zatočenja na teritoriji Republike Srbije. Obojica su preminula pre izricanja presude.
KPD Sremska Mitrovica služio je kao zatočenički objekat za hrvatske ratne zarobljenike i civile iz Vukovara i okoline. Zatočenici su u Sremsku Mitrovicu, na 70
Stajićevo je selo u opštini Zrenjanin, u kojem je formiran zatočenički objekat na poljoprivrednom dobru „Livade“, 20.11.1991.godine, na osnovu naređenja generala Živote Panića iz 1.
Hrvat iz Vukovara. Preminuo je tokom zatočeništva u „Stajićevu“ 25. ili 26.11.1991. godine, od posledica premlaćivanja. Njegovi posmrtni ostaci su vraćeni u Republiku Hrvatsku i
Hrvat iz Vukovara. Preminuo je od posledica premlaćivanja 21.11.1991. u KPD Sremska Mitrovica. Njegovi posmrtni ostaci su pronađeni u masovnoj grobnici na groblju u Sremskoj
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava