Bosanski Musliman iz Teočaka. Dana 14. 7. 1992. godine krenuo je u koloni iz Teočaka ka Sapni, koja je bila pod kontrolom Armije BiH. Nekoliko sati po polasku, srpske snage su ga zarobile u šumi. Teško je pretučen jer je imao lovačku pušku sa sobom. Izdvojen je i sa još nekoliko muškaraca odveden na ispitivanje u centar Lokanja, gde je ponovo tučen. Po završetku ispitivanja, odveden je na lokalitet Vidrovine, iza seoske crkve, gde je ponovo tučen, a zatim streljan vatrenim oružjem. Njegovi posmrtni ostaci su ekshumirani, identifikovani DNK analizom i sahranjeni.

Sead Mujkanović

Svedočio je u predmetu Maksimović Goran i drugi pred sudom BiH 25. 10. 2015. godine.

Bosanski Musliman iz Seljublja, automehaničar. U julu 1992. godine, otišao je u Teočak, rodni grad svoje supruge, kako bi zajedno otišli na slobodnu teritoriju Sapne.

Dana 14. 7. 1992. godine, kreću peške prema Sapni u koloni od otprilike 120 muškaraca, žena i dece. Nakon otprilike dva sata hoda, sprski policajci su zapucali na njih i kolona je presečena. Zarobljen je u grupi od oko 40 ljudi, među kojima su bili njegova supruga i ćerka. Svi muškarci iz grupe su pretučeni kudancima i vređani po nacionalnoj osnovi. Svedoči da je Ćido Džuzdanović posebno žestoko tučen.

Izdvojen je sa još oko 11 muškaraca i odveden na ispitivanje u Lokanj, gde su im srpski meštani pretili smrću. Izdvojen je od ostalih muškaraca iz Teočaka i isptivan je o naoružanju.

Ubrzo je ukrcan u autobus sa još oko šest muškaraca, žena i dece i odveden u Zvornik. Zatočen je u SJB Zvornik, pa u zatočeničkom objektu u školi u Ugljeviku, pa u logoru „Batković“, odakle je oslobođen iste godine.

Kada je oslobođen, saznao je da su muškarci odvedeni na ispitivanje i grupa koja je ostala u šumi su ubijeni tog dana.