Fabrika obuće „Standard“ nalazila se u Karakaju, na putu iz Zvornika ka Bijeljini. Od aprila 1992. godine, Vojska Republike Srpske (VRS) koristila je „Standard“ kao kasarnu. U zgradi su bile stacionirane Zvornička brigada, Vojna policija i Teritorijalna odbrana (TO) Zvornik, a koristila ju je i Privremena vlada opštine Zvornik.

U aprilu i maju 1992. godine „Standard“ je funkcionisao i kao zatočenički objekat.

Dana 3. ili 4.5.1992. godine, nakon ispitivanja u SUP-u Zvornik, srpski policajci su u „Standard“ doveli grupu bosanskih Muslimana. Objekat su obezbeđivali lokalni Srbi iz Čelopeka, koji su nosili uniforme JNA.

Naoružane grupe, uključujući i pripadnike paravojnih jedinica iz Srbije, često su dolazile u zatočenički objekt i tukle zatočenike. Pripadnici „Gogićeve jednice“ iz Loznice su zatočenike tukli šakama, nogama, palicama, savijenim kablovima i žicama. Svedok VS-1013 je tučen savijenim kablom po tabanima. Nedžad Hadžiefendić je više puta udaren pesnicom u grlo. U „Standard“ su dolazili i pripadnici grupe „Pivarski“, koji su ispitivali zatočenike. Pripadnik te grupe Dragan Toro Slavković je nosio buzdovan, dok je Darko Pufta Janković više puta udario Svedoka Četiri kablom za struju.

Bivši komandir srpske policije u Zvorniku Petko Panić čuo je od jednog vojnika da su Fadil Čirak, Nijaz i Ilijaz Karaosmanović ubijeni u „Standardu“ iz osvete za ubistvo srpskog vojnika.

Otprilike 10.5.1992. godine, srpska policija je sve zatočenike iz „Standarda“ premestila na poljoprivredno dobro „Ekonomija”.