Đurađ Čanak
Srbin iz sela Zrmaja u opštini Gračac. Vojnici HV-a su ga tokom akcije „čišćenja terena“ uhvatili i vezali za drvo, kako bi im priznao gde
Marinovići su zaselak Bruške, sela oko 15 kilometara istočno od Benkovca, koji je činilo osam kuća u kojima su 1991. godine živeli Hrvati.
Od proleća 1991. godine, u Bruškoj je bilo pripadnika rezervne policije Hrvatske, međutim, oni nisu imali redovne smene, uniforme ili oružje. Milicija Krajine postavila je barikade kojima je presečena autobuska linija između Zadra i Benkovca. U Brušku su skoro svakog dana dolazili naoružani ljudi koji su se predstavljali kao „martićevci” ili „Martićeva milicija” da bi plašili stanovništvo. Ti naoružani ljudi su nazivali seljane ustašama. U decembru 1991. godine, uprkos pretnjama i pokušajima da se stanovništvo protera, skoro svi stanovnici Bruške i dalje su živeli u svom selu.
Pripadnici Milicije Krajine su uveče 21.12.1991. godine došli u kuću Ante Marinovića u kojoj su još bili njegov otac Roko Marinović, brat Marinović, stric Petar Marinović i prijatelj Svetozar Drača. Dušan i Roko Marinović izvedeni su iz kuće i streljani. Petar Marinović i Svetozar Drača ubijeni su dok su pokušavali da pobegnu, dok je Ante Marinović ranjen.
Iste večeri, pripadnici Milicije Krajine pokušali su da uđu u kuću Jasne Denone, koja se nalazila u blizini kuće Roka Marinovića. Jasna Denona je ranjena dok je pokušavala da pobegne sa majkom i komšinicom Sokom Marinović, dok je komšija Dragan Marinović ubijen iz vatrenog oružja. Dok se skrivala u kući Roka Marinovića, saznala je da su te večeri ubijeni Dragan Marinović i njegova žena Ika Marinović, kao i Krsta, Draginja, Stana i Manda Marinović.
Tokom marta 1992. godine kapetan korvete JNA Simo Rosić vodio je istragu u vezi s ubistvima u Bruškoj. U izveštajima JNA od 11.3.1992. i 4.4.1992. godine, potvrđeno je da su 21.12.1991. godine u Bruškoj izvršena ubistva „s indikacijom da su ta ubistva možda bila motivisana željom za osvetom od strane jedne imenovane osobe“, odnosno Mile Pupovac iz sela Medviđa. Do 1995. godine, veći deo Bruške je uništen.
Srbin iz sela Zrmaja u opštini Gračac. Vojnici HV-a su ga tokom akcije „čišćenja terena“ uhvatili i vezali za drvo, kako bi im priznao gde
Srbin iz Golubića, pripadnik seoske straže u okviru VRK. Bio je u dvorištu kuće u kojoj je živeo sa roditeljima i kuvao kafu, kada su
Srbin iz Vrbnika. Sa suprugom Veselom Damjanić, sinom Rajkom i sestrom Anđelijom 6.8.1995. godine sedeo je u dvorištu porodične kuće. Dvojica vojnika HV došla su
Srbin iz sela Kijane u opštini Gračac. U vreme napada na selo imao je 65 godina i jedan je od meštana koji nisu napustili Kijane
Srbi iz Polače. Ubijeni su u izbegličkoj koloni kod sela Kovčić, kada su vojnici HV presreli kolonu i počeli da pucaju. Nikola Dragičević je umro
Jedan deo meštana sela Gošić u opštini Kistanje se od početka operacije „Oluja“ krio u obližnjoj šumi. Oko četiri sata popodne 27.8.1995. godine, u Gošić
This website was created and maintained with the financial support of the European Union. Its contents are the sole responsibility of the RECOM Reconciliation Network and do not necessarily reflect the views of the European Union.
© Glas Žrtava