Zahvaljujući Haškom tribunalu sačuvano je živo sećanje na oko 4.000 žrtava ratnih zločina, počinjenih u ratovima na području bivše Jugoslavije. Međutim, ta svedočenja su daleko od javnosti, delom zbog toga što nijedna državna institucija nije bila zainteresovana da postane depozitar arhive Haškog tribunala, a više zbog toga što svaka država gradi svoju „nacionalnu“ istinu i kulturu sećanja, u kojima ima mesta samo za one sudske činjenice koje su u skladu sa ideologijom i politikom vladajućeg režima.

Fond za humanitarno pravo, članica RMP, godinama je pratio i snimao suđenja pred Haškim tribunalom. Otuda prilika da svedočenja učinimo javno dostupnim i da omogućimo da žrtve žive.

Glasovi žrtava su grupisani prema zločinima (mesta zatočenja, ubistva, seksualno nasilje i nestanci), a u okviru svake grupe postoji više događaja vezanih za lokacije na kojima su počinjeni ratni zločini. Svaki od događaja predstavljen je na osnovu sudskih dokumenata, kroz sažetak, a dopunjen skraćenim video prikazom svedočenja samih žrtava, onih koji su zločinima prisustvovali ili članova njihovih porodica, odnosno izjavama i dokaznim predmetima.